kurator zboru w Białej w latach 1974 -1994
Edward Borski urodził sie 9.08.1928 r. w Wegierskiej Górce. Ojciec, Rudolf Borski (1893 – 1966), formierzodlewacz zeliwa, po 1945 r. mistrz odlewni armatury, a potem jej kierownik, matka Maria z Sztefków (1906- 1979), pochodziła z ewangelickiej rodziny w Trzyncu na Slasku Cieszynskim.
Uruchomienie w lipcu 1840 r. pierwszego wielkiego pieca hutniczego w habsburskiej hucie zelaza im. Karola Fryderyka w Wegierskiej Górce spowodowało, ze do pracy potrzebni byli doswiadczeni fachowcy – odlewacze zelaza. Wtedy własnie przybyło do Wegierskiej Górki wiele rodzin ewangelickich z okolic Ustronia, Cisownicy, Bystrzycy na Slasku Cieszynskim. W poszukiwaniu pracy do Wegierskiej Górki przybył z Ustronia równiez Jerzy Borski, który ozenił sie z F r a n c i s z k a L i n d a (dziadkowie Edwarda); zamieszkali w „kwaterach hutniczych”. Urodziło sie im osmioro dzieci, miedzy innymi Rudolf – ojciec Edwarda.
Edward Borski nauke szkolna rozpoczał w szkole powszechnej w Ciecinie w 19- 35 r., a ukonczył ja w czasie okupacji niemieckiej. Konfirmowany był przez ks. Brunona Porwala w 1942 r. w kosciele w Białej. Jak sam wspomina, była to dziwna konfirmacja, do której przystepowało duzo dzieci tzw. „umsidlerów”, tj. przesiedlenców z Rumunii i Mołdawii. Nauka konfirmacyjna odbywała sie tylko w mało zrozumiałym dla niego jezyku niemieckim, ale troskliwa opieka duchowa zacnych rodziców sprawiła, ze Edward opanował cały materiał nauczania konfirmacyjnego w języku polskim.
Trudna sytuacja wojenna powoduje, ze podejmuje nauke zawodu elektryka, a po jej ukonczeniu rozpoczyna prace elektryka w Odlewni Zelaza w Wegierskiej Górce. Od maja 1949 r. odbywa słuzbe wojskowa i dopiero od 1951 r. moze uzupełniac wiedze, uzyskujac dyplom technika elektryka w Technikum w Bielsku-Białej, jednoczesnie pracujac w Odlewni Zeliwa. Tam przechodzi przez rózne stanowiska w dozorze technicznym: technika w dziale głównego mechanika, kierownika wydziału elektrycznego oraz przez ostatnie lata pracy – kierownika działu inwestycji. Łacznie przepracował 46 lat, a za osiagniecia zawodowe odznaczony został Złotym Krzyzem Zasługi.
Rodzine załozył z Krystyna K e t t n e r , u r o d z o n a 22 .12.1937 r. w Białej, córka Marii i Franciszka Kettnerów – parafian bialskich. Ich slub odbył sie w kosciele w Białej 11.04.1959 r., a z małzenstwa tego urodzili sie synowie: Ryszard i Marek. Obaj ukonczyli studia i załozyli rodziny oraz obdarzyli Edwarda i Krystyne Borskich trzema wnuczkami. Starszy syn Ryszard jest ksiedzem, biskupem wojskowym Koscioła Ewangelicko- Augsburskiego w Polsce i zwierzchnikiem Ewangelickiego Duszpasterstwa Wojskowego w stopniu generała brygady Wojska Polskiego, młodszy Marek jest menadzerem własnej firmy ubezpieczeniowej.
Do Rady Parafialnej Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Białej parafianie bialscy wybieraja Edwarda Borskiego w 1968 r. za proboszczowania ks. Tadeusza Boguckiego. Podtrzymuje on tym samym tradycje rodziny Borskich w pracy na rzecz macierzystej parafii w Białej (Jan Borski – stryjeczny brat był radnym w latach 1945- 1974). Edward Borski bedzie nieprzerwanie radnym przez piec kadencji, do roku 1995; kuratorem Rady Parafialnej był w latach 1976 – 1994 z przerwa, kiedy to kuratorem był przedwczesnie zmarły s.p. inz. Walter Wałach.
Okres pracy Edwarda Borskiego w Radzie Parafialnej przypada na okres PRL-u, w którym praca ksiezy proboszczów i radnych była bardzo trudna i zmuszała dla dobra parafii do czasami niezgodnego z prawem działania (np. „druga kasa”). Brak materiałów budowlanych, brak firm wykonujacych roboty remontowobudowlane były powodem niszczenia budynków koscielnych i parafialnych, ale mimo tych znacznych trudnosci udało sie ks. Tadeuszowi Boguckiemu, Radzie Parafialnej i jej kuratorom zachowac w dobrym stanie nasze obiekty i wykonac:
– w 1970 r. gruntowny remont zwienczenia wiezy koscielnej, tj. blacharki hełmu wiezy,
– w 1972 r. wymiane okien w budynku parafialnym przy ul. Staszica 2 i 2a,
– w 1973 r. remont zabytkowego zegara w wiezy koscioła,
– w 1975 r. instalacje centralnego ogrzewania z wymiennikownia ciepła zasilana para z Elektrociepłowni dla budynków koscioła i plebanii,
– w 1976 r. wymiane dachu plebani na blaszany.
Oprócz powyzszych prac wykonywano biezace prace w obiektach parafialnych – cmentarzach w Białej i Lipniku, kaplicy w Lipniku, budynku dawnej szkoły ewangelickiej i jednoczesnie kaplicy w Szczyrku-Salmopolu i innych.
W 1983 r., w 500 lecie urodzin ks. Marcina Lutra, na wniosek Rady Parafialnej, poparty przez wszystkich parafian bialskich nadano imie Reformatora naszemu kosciołowi w Białej.
Ksiadz proboszcz Henryk Mach, który objał parafie w Białej w 1988 r. wspólnie z wybrana na lata 1989-1994 Rada Parafialna i kuratorem Edwardem Borskim kontynuuja starania o budynek koscioła i pozostałe obiekty parafialne. W tym okresie wykonano m.in.;
– w 1990 r. generalny remont organów w kosciele,
– w 1992 r. odmalowano elewacje koscioła.
Pod koniec lat 80-tych, dzieki staraniom jeszcze wtedy Seniora Diecezji Cieszynskiej ks. biskupa Jana Szarka, zostaje przeprowadzona modernizacja budynku byłej szkoły ewangelickiej w Szczyrku-Salmopolu na osrodek dla młodziezy. Edward Borski oraz ks. Mach biora udział w pracach z ramienia własciciela obiektu. Zwienczeniem tych prac bedzie budowa koscioła w Szczyrku-Salmopolu, która rozpoczeto w 1991 r. Uroczystego poswiecenia dokonano 24.09.1995 r. We wszystkich tych zadaniach olbrzymia role spełnił wtedy ks. wikariusz senioralny Jan Byrt, a obecnie proboszcz pomocniczy parafii w Białej, który otoczył szczególna opieka duszpasterska parafian w Szczyrku-Salmopolu.
Edward Borki był członkiem Synodu Koscioła VIII i IX jego kadencji w latach 19- 87-1996, pracujac w komisjach synodalnych. Okres ten to czasy PRL-u i poczatek niezaleznej Rzeczypospolitej Polskiej; w tych latach Synod Koscioła IX kadencji uchwala nowe prawo koscielne oraz układa nowe stosunki Koscioła z Panstwem. Edward Borski brał równiez udział w I sesji Synodu Diecezji Cieszynskiej naszego koscioła po wejsciu w zycie nowego prawa koscielnego.
Bronisław Krzempek